Efnan Atmaca – Bugünlerde kime sorsanız en çok umuda ve sevince muhtaçlığımız olduğunu söyler. Madem sanat hayatın yansıması, o vakit beşere umut ve sevinç veren “Aşkın En Kısa Gecesi”nden bahsedelim. Yılın en kısa gecesi, birbirini tanımayan iki insan rastlaşıyor, keyfine doyulmaz bir yaz yağmuru yağıyor kente ve âşık oluyorlar. Bursa Nilüfer Kent Tiyatrosu’nun geçen hafta prömiyerini yaptığı yeni oyunu “Aşkın En Kısa Gecesi.” Bir müddettir tiyatronun genel sanat direktörlüğünü üstlenen Murat Daltaban direktör koltuğunda oturuyor. Başrollerde ise Hasret Zeynep Dinî, Mert Tiryaki, Mehmet Yıldırım ve Eylül Güntekin yer alıyor.

Yaş 35, yolun yarısı

Oyun boşanma avukatı Helena ile “bir parça” yasadışı iş yapan Bob’un, ikisi için de sıkıntı bir gecede tanışmalarıyla başlıyor. Bir daha birbirlerini görmeyeceklerini varsayarak geçiriyorlar geceyi lakin ister hayat ister onlar, deyin kopmalarına müsaade vermiyor. Yılın en kısa gecesinde son bir çılgınlık yapmak, felekten bir gün çalmak için bir ortaya gelen ikili hani derler ya “İnsanlar plan yaparken baht kıs kıs gülermiş” misali farklı bir gelecekle karşı karşıya kalıyorlar. Bu oyunda berbat beşerler yok, kötülük yok, ümitsizlik yok, mutsuzluk yok, bir türlü sonu gelmeyen entrikalar yok, beyin yakan sübliminal iletiler yok. Herkesin iyi olduğuna şahitlik ettiğiniz, güneşin sıcaklığını, umudun yumuşaklığını hissedeceğiniz, yüreğinizi okşayan, yüzünüzü gülümseten bir oyun “Aşkın En Kısa Gecesi”…

Elbette bir kaygısı var oyunun. Direktör Daltaban olunca ‘sözünü söylemeden’ bırakmaz seyirciyi asla. Yolun yarısının her kültürde 35 yaş olduğunu doğrularcasına 35 yaşın kendilerine neler getirdiğinden çok neler götüreceğini sorgulayan bu iki karakterin diledikleri hayata geçmek için ‘son çıkış’ını gösteriyor oyun. Helena ve Bob birlikte eğlenirken sorumluluklarıyla başa çıkmaya çalışıyor ve hayatın ikinci yarısında onları neler beklediğiyle yüzleşiyorlar. Oyun, insanın hayatı suçlayarak kendine dayattıklarının nasıl da saçma olduğunu söylüyor mesela. Özgür olmak için yüreğinin sesine kulak vermen gerektiğini anlatıyor. Hiçbir şey için geç değildir, diyor. Herkesin ortada sırada biraz çılgınlık hakkı olduğunun altını çizip yapmak isteyip de toplumsal dayatmalara takıldığınız şeyleri gerçekleştirmeniz için yüreklendiriyor. Ancak tüm bunları gülümseyerek yapıyor ve seyirciye şefkatle geçiriyor iletilerini. Yaşınız 35 civarıysa sahnedeki sohbete ortak oluyorsunuz; daha çok varsa o günlere, hazırlığınızı yapıyorsunuz; en zoru ise geride bıraktıysanız o yaşları, hasretle anıyorsunuz.

Yolunuz Bursa’ya düşsün

Oyuncular sahnede hem müzik söylüyor hem dans ediyor hem birbirleriyle konuşuyor hem de seyirciye olanı biteni anlatıyorlar. Dolasıyla pek çok yükü sırtlıyorlar. Rolden role giriyorlar. Dahası yalnızca kendilerini oynamıyorlar, öbür öteki karakterleri de canlandırıyorlar sahnede. Bilhassa Hasret Zeynep Dinsel’e parantez açmak gerekiyor. Gücü, sevinci, samimiyeti ve yeteneğiyle büyük övgü hak ediyor. Ne oynasa izlerim! Elbette yalnızca Dinî değil Tiryaki, Yıldırım ve Güntekin de başarılı performanslarının yanı sıra samimiyetlerini yansıtışlarıyla kendilerinden kelam ettiriyorlar. Murat Daltaban’ın enerjik sahnelemesi oyunun zati tabiatında var olan sevinç ve umudu bir kat daha artıyor. Direktörün ve oyuncunun hüneri sayesinde güya yağmurun sesini duyuyor, güneşin sıcaklığını hissediyorsunuz. Murat Daltaban prömiyerde seyirciyi selamlamak için sahneye çıktığında “Baharın kokusunu duyun istedik” dedi. Bırakın duymayı oyundan sonra havalar düzeldi, ülkeye bahar geldi.

Pandeminin akabinde tiyatronun ivme kazandığı bu devirde “Aşkın En Kısa Gecesi” hem metnin hem oyunculuğun hem de rejinin başarısıyla öne çıkan üretimler ortasında. Vaktiniz, fırsatınız olmasa bile yolunuzu Bursa’ya düşürün ve bu oyunu seyredin. Hayata dair keyifli bir ana tanıklık etmenin yanı sıra tiyatro ismine uzman bir işin kriterlerini görmek açısından da yararlı olacaktır.